Açılmamış gonca gülündüm anne, dalımdan koparıp beni ezdiler.
Başlanmamış taze ömürdüm anne, inan hayat bağlarımı kestiler.

Hani ben senin çiçeğindim anne, toprağım kirletip zehirlediler.
Hani senin için sevinçtim anne, körpe duygularım törpülediler.

Senin için sevgi demekdim anne, kinle, nefretle sevgim erittiler.
Hani her zaman sevecektim anne, sevgi menbağlarım hep tükettiler.

Güven en büyük mülk demiştin anne, bana güvenmemeği öğrettiler.
Güven hazinedir demiştin anne, en yüce değerimi yok ettiler.

Artık anla beni sevemem anne, sen hariç sevenlerim terk ettiler.
Ben kimselere bağlanamam anne, içimdeki duyguları sildiler.

Gözümdeki yaşı son kez sil anne, öyle sil ki ağlamış demesinler.
Gönlümdeki tek yar sensin bil anne, ne ben seveyim, ne beni sevsinler...