Ne olduğunu bilmeli, karar vermeli. Eğer bir karpuz çekirdeği ise cevherin, toprağı bulunca sabırla, suyu güneşi beklersin. Onlar da tamam olunca çatlar büyür, beslenir, şekerlenir, tatlanırsın.

Tarlanın kenarından sayısız insan geçer sen tamam olana kadar. Toplanır, taşınır, seçilir, alınırsın. Bir damak için iki öğün lezzet olur aylarca süren emeğin, maceran.

Ben karpuz çekirdeği değilim, iki öğün lezzet olmak istemiyorum. Yıldız değilim, yalnızlığı sevmem. Güneş değilim, gücüm yok o kadar. Üşüyen, korkan sayısız yüreği ısıtacak.

Belki bir türkü olurum, yaşanmış anı, bir acı, bir aşk, bir ümit anlatan. Her okunduğunda yeniden ve başka başka yüreklerde taze taze can bulan, dolu dolu hisli bir türkü. Sende bana onu hissettiren duygu güneşim.

Şiir belki de, bir kitapta. Okuyan biri olduğunda canlanan. Her gönülde yeniden nefes bulan, sıcacık bir şiir.

Belki de sevda çölünde, aşk rüzgarıyla havalanıp, uçup yine dibe düşen bir tek kum tanesi. Kıyamete kadar çiğnenen, uçuşan, konan, yanan, kavrulan, parlayan, sönen, ince, zayıf bir kum tanesi.

Bana kim olduğumu bildirecek, bulduracak, sevdirecek, sebat ettirecek sensin kemali ışığım yar…