Duygularımın vatanı yüreğin, memleket kokuyor nefesin. Kemali ruhuma işaret ediyor hallerin. Sende mi, beni tamamlayacak tüm şifrelerim.

Mevla’ m şahit içime, zerre bulanık bulaştırmadım. Ruhundan ibaret seni, doya doya seviyorum.

Şeytanı taşladım gitti. Senin ki, (şeytanın) üzecek diye korkuyorum. Yoksa vereceğim kalemi gönlümün eline, sonra dinle dilden (yürek) hal alıp, tatlanıp, pişenleri.

Rüzgar, rayihan ne kadar hoş. Hislerim tülleniyor, bulutlarım şekilleniyor, özüm nefesleniyor, estikçe.

Yağmur, öyle duru ki varlığın, birikmiş lekelerimi temizliyor, derinlerimden. Yıka ruhumu, tertemiz olana kadar hislerinle ve kurula parlayana kadar gönlüm, nefesinle.

Uzun zaman oldu bardağıma, suyu, demi, seni doldurup, içime akıtıyorum. Damağım hapsediyor lezzetini, daima keyif almak için.

Küçükken gökyüzünü izler, saçlarıma yıldız takmayı hayal ederdim. Ben aynı ben, yıldızlar aynı yıldız. Yüreğim, en parlağını taşıyor şimdi içinde. Ruhumun zifiri demine, kutup yıldızı yazmış seni, Mevla’m...

Ben bunu çok diledim, çok istedim, çok bekledim. Şimdi keyfindeyim, şükründeyim. Şeytanı onun için kovdum. Buradan iş çıkmaz ona. Bir ömür verdim bu murada, harcar mıyım üç dakikalık zevk uğruna.

Muhabbet şerbetim, şurubuna düşmüş, lokma gibi yüreğim. Her zerrem tadını almış, lezzetine bulanmış. Artık başımı dizine koyup, uyumak bile değil istediğim, ruhuma, ruhunu karıştırıp uyuyorum.

Seccadem huzur diyarımın kapısı. Secdeler olmasa, yaşanmaz bu sıkıntı. Sonrası yaratanla vuslat. Dile dilediğini. Sınır koymadan, utanmadan, çekinmeden.

O biliyor, her zaman yandı içim. Her namaz, her dua sevda diledim. "sevecek bir kalp verdin, sevilecek bir yürek de ver" dedim. Dualar mutlaka karşılık bulur yaratanda, ya burada, ya diğer tarafta. Bana burada nasip oldu, can veren Mevla’m, CANAN 'da ihsan eyledi.

Üzersem bileyim, can parçası. Biliyorsun, dilim kıldan ince, sen olunca.