PENCERESİ OLDU YAR GÖNLÜMÜN

Çarşamba, Ağustos 17, 2016

çiçekli pencere

Penceresi yokmuş sinemin, boğulmuş ruhum çaresiz. Gözlerinin ışığı, fark ettirdi dışarıda nefes olduğunu, yüreğime pencere açtın, sesin nefes, sözün nefes, gözün nefes, özün nefes.

Candan özge cananım, varlığın ne bir tutku ne bir heves. Safi can, safi ümit, safi nefes.

Oh elhamdülillah, ömrümün lezzeti, biliyor onu nasıl ve ne kadar sevdiğimi. Oh elhamdülillah, rızası var gönlümdeki sevdamın. Seni severken tükensin nefeslerim, sen yenileyen tek nefessin...

Elhamdülillahi daimev ve ala külli hal.

Ömür kaseme dolan, emsalsiz süzme bal.
Özlemine çare söyle bal. Gözünün ferini istiyorum. Kokunu içime çekmek. Gülüşünde dağılmak istiyorum. Topla beni sevda. Sen toplamazsan toplayamam beni, ben.

Penceresi yokmuş sinemin. Yağmurların kokusunu almamış, biçare gönlüm. Sesin açtı gönlümün penceresini, rüzgar girdi, ışık girdi, şebnem düştü kurumuş çiçeklerime, çimlerim, çiçeklerim dirildi.


Ömrüme Rab'bimin taktığı taç, sinem dermanına muhtaç, sineni saklama, örtme aç. 


Penceresi oldu özümün, parlayan ışığı var gözümün. 

Sonu gelmez artık sözümün, Kırıldım sayısız yerimden yaşamın ince süzgecinde. 
Yenilendim, can buldum, sevdamın açık penceresinde.

BU YAZILARI DA OKUYUN

3 yorum

  1. Çok kıvrımlı bir şiir, ince duygularla yüklü tarzınıza bayıldım Tebrikler.

    YanıtlaSil