Acı bir hafta geçiriyorum, henüz nihayetlenmemiş bir karmaşa içindeyim. Burası Datça okul tam gün. Kitap ve blogun tanıtımı için açılmış instagram hesabımı onunla beraber yürütüyoruz. Resim seçiyor, ekliyor, siliyor. İşimiz bitince pasta börek kısmında geziniyor.

Muhteşem pastalar buldum anne dedi. Baktım harikaydılar, tablo gibi veya heykel daha uygun, renkleri şekilleri intizamı muhteşemdi. Evde yapılmaz bunlar kızım dedim, soralım deyince dm den mesaj attı. Nezaket gösterip cevap yazdı hanımefendi.

Çok garip bir yakınlıkla kızımı okula gönderip devam ettim yazmaya. Yalnızlığım, kalp kırıklarım, incinmiş ruhum bu hiç tanımadığım hanımın nezaketi ile birleşince kendimi bıraktım ve tadını çıkardım. Hayatta en önem verdiğim şey nezakettir iletişimde incecik ve nazik tavırları ile üç gün kadar devam ettik yazmaya.

Dördüncü gün başka bir hesap beni beğenince her zaman yaptığım gibi profile baktım. O gün benim paylaştığım cümle yazıyordu. takipçi yoktu takip edilen de bir kişiydi. Garip geldi. Bazen tanıdıklar öyle yapıyor pas atıp beni yokluyorlar. Nezaket nezaket diyorsun görelim babından.

Bir gün boyunca hiç bir iş yapmadan o yazdı ben yazdım. Derken yazanın kim olduğu netleşti. Bizim muhteşem pastacı. Bir an kafam karıştı, neden böyle yaptı anlayamadım. Birden sertleşti tavrı ve beni biri olmakla itham etmeye başladı.

Kendimle pek geçinemem, ama bu kadar kızdığım hiç olmadı. Dertli başıma taç mı arıyordum. İki kelam yazayım diye bayramı kandili bekleyen dostlarımın hatırına girmek mi, çocuklara tanımadıklarınızla konuşmayın uyarılarımı hiçe saymak mı, ne desem az. Yerden yere vurdum kendimi.

Meğer hanımın canını yakan birileri varmış, bunaltıp üzmüşler, sosyal medya öyle bir silah ki zarar vermek isteyenler elinde. Mübareğin telefonunu dağıtmışlar, canından bezmiş. O da meğerse yoğurdu üflüyormuş. Ben taze teknolojik acemi, o sütten ağzı yaralı, iyice yorduk birbirimizi.

Vay benim insanım ne hallere düştün diye az yanıp yakılmadım.

Rabbim kimseyi yumuşak bir sözün peşinden sürüklenecek kadar yalnız bırakmasın.

Yalnızlığın kendine ait zahmetlerine tahammül edecek kuvvet versin.

Ve kimsenin, kimseye zulmetmesine izin vermesin...